Ik heb mij altijd afgestoten en afgesloten van alles wat met relaties te maken had. Was het angst? Onzekerheid? Nee, wilde er gewoon niks mee te maken hebben. Nu heb ik inmiddels een hele goeie relatie met mijn beste vriend. Maar hoe start je een relatie met iemand die geen Autisme heeft? Nou zo!
Ik moest er op de middelbare al niks van hebben… jongens. Ik had geen idee wat ik ermee moest. Ik ben dus door die afkeer ook heel lang singel geweest wel tot mijn zesentwintigste! Altijd gedacht dat het alleen maar om seks ging en niet anders. Enige waar ik ooit aan dacht was een beste vriend, soulmate of wat zelfs gevoelsmatig een familielid. Ik had zeker behoeftes aan steun en knuffels van een begripvolle vriend, maar had dus totaal geen zin in die roze bril of kriebels.
Ik ben dus ook nooit echt verliefd geweest, ik ken die vlinders niet die de meeste voelen of hebben gevoeld. Vond het maar niks en zag vele vrienden wel een relatie aangaan en dat ging vaak ook snel fout. Dus ik was daarnaast ook erg voorzichtig.
Een paar jaar terug leerde ik mijn huidige vriend kennen. We waren eerst meer kennissen van elkaar en daarna gingen we steeds vaker met elkaar om. Vond hem ook erg interessant, reisde veel, wist een hoop te vertellen over geschiedenis en ga zo maar door. Heb hem wel nog twee keer afgewezen voor dat het echt wat werd, ik was er nog niet klaar voor en hij wanhopig. Dus na vier jaar vriendschap ontstond er een relatie.
We hebben nu ruim twee jaar een relatie en wonen samen, hij heeft dus geen autisme maar ik wel. Dus waarom werkt het zo goed?; hij kent mijn grenzen heel goed en ik de zijne, hij weet wanneer ik overprikkeld ben en zorgt ervoor dat ik kan ontspannen, we communiceren veel, zeggen meteen als we het er niet mee eens zijn, geven elkaar de ruimte, er is altijd plek voor aandacht, eten samen aan tafel, bespreken de dag en vertrouwen elkaar.
Verder zijn we beide niet verliefd een relatie ingegaan, klinkt misschien heel raar maar zodra het serieus werd zijn we meteen in het stadium houden van gegaan. Hij is dus mijn beste vriend, soulmate en familie. Ik weet ook dat ik naast hem nooit meer zoiets ga vinden als dit. We hebben gewoon iets moois wat voor ons werkt en we houden van elkaar.
Heb jij een relatie met iemand zonder autisme? Of juist wel? Ik lees het graag terug.
Reactie plaatsen
Reacties