Velen denken dat Autisten niet kunnen werken, één taak kunnen doen, niet communiceren, geen nieuwe dingen kunnen leren enzovoorts. Ik durf wel te zeggen dat ik het tegendeel bewijs.
Op de middelbare school verveelde ik mij zo dat ik mijn docenten aandrong om mij stage te laten lopen, na veel onzekerheden van die kant en vaak een nee gingen ze toch uiteindelijk akkoord. Ben dus op mijn vijftiende begonnen bij de Albert Heijn, had geen idee hoe het zou zijn maar wist wel dat het zwaar ging worden. In de zin met mijn Autisme ging het heel zwaar worden; oncontroleerbare factoren, dingen die je niet kon plannen, afspraken die niet nagekomen worden, boze vreemde klanten die je moest aanspreken en helpen enzovoorts. Maar toch wilde ik het. Maar waarom zou je jezelf zo belasten op die manier?; wilde deze prikkels op de werkvloer goed kunnen verwerken, hoe ik om moest gaan met lastige maar ook leuke klanten, dat het kon gebeuren dat de afspraak gecanceld werd en vooral veel accepteren en niet meenemen naar huis.
Na een aantal weken begon ik het te merken; ik was moe en geïrriteerd en dat was alleen maar door één keer in de week bij de Albert Heijn aan de slag te gaan. Moest ineens zoveel verwerken dat het best wel wat van mij koste, na een aantal maanden was ik er aangewend en vond ik het werk zelfs leuk. Ook het contact met de mensen vond ik zo fantastisch, wist op een geven moment ook welke klanten echt kwamen voor een product of voor een gezellig gesprek omdat ze eenzaam waren. Was er zelfs wel een beetje trots op dat het mij best goed afging, zelfs zo dat ik binnen een jaar drie stages had en op de zaterdag een klein contract kreeg bij die zelfde Albert Heijn! Door dat ik aandrong dat ik stage wilde lopen en liet zien dat het goed ging, mochten meerdere leerlingen voor het eerst op die school stage lopen. Ik had het gevoel een soort statement te hebben gemaakt en voor anderen leerlingen deuren had geopend. Dat was echt tof!
Heb het uiteindelijk elf jaar vol gehouden bij de Albert Heijn, had op een gegeven moment een vast contract, maar voelde mij niet meer gemotiveerd of uitgedaagd. Ik nam een hele grote stap om ontslag te nemen en wat anders te gaan doen. Heb een maand voor de Ziggo gewerkt dat was het zwaarste wat ik ooit heb gedaan; veertig uur in de week langs de deuren om pakketten te verkopen voor tv, internet en telefonie. Wist al snel dat ik de retail miste en dit werk nooit meer wou doen! In de periode dat ik voor de Ziggo werkte heb ik wederom een grote stap genomen; solliciteren in Amsterdam. Zo kon ik ook zodra dat lukte bij mijn vriend gaan inwonen. Dat ging heel snel ik solliciteerde voor een Hema stations winkel. Voor ik het wist kon ik op gesprek komen en had ik binnen vijf minuten de baan! Maar o mijn god… Verhuizen naar Amsterdam en een nieuwe baan.
Was een zware maar leerzame periode, ik hield al vanaf mijn pubertijd van Amsterdam. Ook kreeg ik het voor elkaar om binnen een half jaar een dertig uur contract te krijgen bij de Hema. Wat een vreugde en een trots! Ja, het is nog steeds soms erg zwaar zeker door al de prikkels en werktijden. Het is tenslotte een stations winkel. Maar ik heb hele leuke collega´s en een hele stoere assistent manager. En voor de gene die het willen weten; wisten je werkgevers dat je Autisme had? Nee. Om een reden heb ik dat gedaan, het is namelijk zo als je dat van te voren vermeld word je vaak anders behandeld en is dat reden waardoor dat je geen vast contract krijgt. Het hoeft niet zo te zijn maar wil dit toch voorkomen. Zodra ik een vast contract krijg waar ik het echt naar mijn zin heb ga ik het zeker vertellen. Want het is toch een stukje mij.
Laat je dus niet altijd tegenhouden als je Autisme hebt, gooi jezelf in het diepe en leer je grenzen kennen.
Reactie plaatsen
Reacties